Mijn kotgebuur had rust …
Toen hij twaalf jaar was, wilde Yvan Thomas een ‘Broeder van Liefde’ worden. Een paar jaar later was zijn religieuze droom alweer voorbij. Uiteindelijk verbrak hij zelfs de banden met de kerk. Toch wilde hij het goede voor de medemens blijven doen, en had hij plannen om te werken in de gehandicaptensector. Tijdens een stage begon hij zich af te vragen wat er nu eigenlijk het belangrijkste was in het leven. Er waren moeilijke vragen, waar Yvan niet direct het antwoord op wist. Zijn kotgebuur ging daar heel anders mee om en bood hem heel wat stof tot nadenken. Daarmee stond Yvan voor een belangrijke keuze ...