Schilderijen, schildpadden, een handgranaat en een wassen neus …
De columnisten van het TWR-programma ‘Beeldspraak’ hebben een ruime kijk op kunst. Wie dacht dat het alleen over schilderijen zou gaan, heeft het mis – ook al komt Jan van Eyck verschillende malen aan bod in de podcasts. Dat zal wel met de recente grote tentoonstelling in Gent te maken hebben … Nu is Beeldspraak natuurlijk ook geen kunstprogramma: het werk dat centraal staat, dient in de eerste plaats als een kapstok voor de schrijvers die wat dieper denken over leven van alle dag. De uitzendingen zijn online te beluisteren en nu zijn er ook een twee te bekijken …
Het dagelijks leven kan een inspiratie vormen voor boeiende overdenkingen. Tom De Craene beleefde hectische momenten tijdens de eerste Corona-lockdown, toen de scholen gesloten waren, de kinderen verplicht thuis zaten en telewerk bovendien de norm was geworden. Eenzaamheid is niet leuk, maar nooit alleen is ook niet alles …
Was het daarom dat ‘Jezus in de woestijn’, een schilderij van Gustave van de Woestyne hem zo aansprak. De volledige leegte, en daarin enkel Christus, alleen met zichzelf. Welke les Tom daarvan leerde? Beluister de podcast.
Jan Fabre is een veelzijdig en soms omstreden Vlaams kunstenaar, die onder andere bekend is van zijn enorme ‘gouden’ schildpad met een eenzame ‘ruiter’. Tom Smits kwam het kunstwerk, dat de naam ‘Searching for Utopia” heeft, tegen op de citadel van Namen. Terwijl hij het kunstwerk bewonderde, kwam een vader met zijn kind voorbij. Die jongen wilde niets liever dan de ruiter vergezellen, maar nog voor hij begon te klimmen, riep zijn vader hem terug. Een kunstwerk is niets voor kinderen. Het was een beetje zoals de leerlingen van Jezus die de kinderen terug riepen die naar hun meester wilden gaan. Tom denkt dan: toe maar, ga dan …
Weinigen zullen in een handgranaat een kunstwerk zien, maar Karel Goetgebheur heeft het over een bijzondere afbeelding: een foto van een gebalde hand met een veiligheidspin, een echte hand-granaat dus. Hij vond dat een beeld dat zijn jonge jaren exact weergaf. Opstandig, hard, ongenaakbaar … en hij had er zijn redenen voor. Niemand wist welke razernij er in hem woedde. Totdat hij ontdekte dat het geen leven is als je constant boos bent …
En die wassen neus? Eigenlijk was het een volledig lichaam van was, of nog beter een hele verzameling van wassen beelden in Londen, waar de beroemdheden van de aarde aanwezig zijn. Jean Bos bezocht er ooit het museum van Madame Tussaud. Als blinde kreeg hij het voorrecht om de beelden ook aan te raken, zodat hij kon voelen hoe ze er uit zagen. Anderen mogen dat niet. Zo kon hij heel wat beroemdheden bij de neus nemen. Wat Jean ook graag had aangetroffen, was een uitbeelding van Jezus en zijn discipelen tijdens het Laatste Avondmaal, zoals je die zo vaak tegenkomt op schilderijen. Maar die scene vond hij er niet. En misschien maar goed ook, als mensen die beelden zou beschadigen, dan zou dat echt zonde zijn. Maar wat is zonde echt?
Ga naar de TWR-podcast Beeldspraak
De podcasts van TWR kun je (ook) vinden via de website van medianetwerk.vlaanderen. En op de facebook-pagina van TWR zijn ook enkele columnisten aan het werk te zien. Bekijk hier hoe Karel Goetgebheur zich buigt over de vraag: ‘What did you do to make things better’,
of hoe Wouter van Hoof het verhaal vertelt van ‘Les Bourgeois de Calais’.