Podcasts: langzaam maar zeker

Podcasts, je kunt er niet meer omheen. Vrijwel iedere media-organisatie die zich met radio bezighoudt lanceert het ene initiatief na het andere. Nieuwe formats, nieuwe concepten, nieuwe doelpublieken. De opzet varieert van eenvoudige babbels tot volwaardige radiodocumentaires. Terwijl het aanbod snel stijgt, blijft de kwestie hoe groot de vraag is. Die blijkt toe te nemen, maar minder snel dan gedacht of verwacht …

Spreken we ng altijd over ‘luisteren naar de radio’, of zouden we beter de algemene term ‘audio’ gebruiken? Momenteel luistert men nog altijd in de eerste plaats naar live radio, voor een groot deel via de FM-zenders, maar steeds meer van DAB+. Maar net zoals steeds meer mensen ‘video on demand’ kijken via streaming platforms, zoeken heel wat luisteraars bewust op het internet om programma’s te beluisteren die ze interessant vinden.

De tijd dat men blindelings het aanbod van een bepaalde zender volgde, lijkt voorbij. Meer dan 20 procent van de bevolking luistert minstens 1 keer per maand naar een podcast, en de groei zit voornamelijk bij de jongeren. Die gaan daarvoor in de eerste plaats naar Spotify, dat het grootste aandeel heeft wat betreft podcasts. Maar ook de traditionele radiozenders zetten meer in op luisteraars die zelf hun keuze maken. Bij de openbare omroep (VRT) is een sterke toename van het aanbod te zien. Via VRTmax probeert men iets van de dominantie van Spotify af te halen.

De conclusie is dat voor het bereiken van een groot publiek niet altijd meer de zware structuur van een radiozender nodig is. Wie een publiek wil bereiken, beschikt tegenwoordig over een scala aan mogelijkheden. Op dat vlak is er eveneens een professionalisering te zien: dankzij de grotere beschikbaarheid van technische (hulp)middelen – en denk daarbij ook aan AI, is het eenvoudiger om een degelijke kwaliteit te bereiken.

(bronnen: CIM, Space, Spyke)