Herfst doet nadenken …
Nieuwe editie Wegwijzer
De herfst is zo’n typisch tussenseizoen. De zomer, met al haar zonnige en warme uitbundigheid is voorbij, de winter – met dagen vol ijzige stilte – lijkt nog veraf. Maar de natuur bereidt zich voor: nog even en de bomen verliezen hun bladeren en de takken zijn dan in al hun kaalheid zichtbaar. Voor veel mensen is de herfst ook een ideaal moment om na te denken. Misschien uit een nostalgische instelling, misschien noodgedwongen door een situatie die zich voordoet.
In het herfstnummer beschrijft Jacques Rommel die pertinente peinzingsdrang. Het klinkt misschien wat pessimistisch, maar hij is vooral realistisch: “De komst van de herfst is de zoveelste bevestiging dat ik in de herfst van mijn leven ben aanbeland. Mijn vrouw en ik hebben het geluk om nog samen te zijn in goede gezondheid, al zijn we niet meer wie we ooit waren. Overal waar we komen, zien we grijze hoofden, om dan met een schok te beseffen dat we zelf een zilveren haardos hebben.”
Is dit artikel een sombere reflectie over de aftakeling die ieder mens ooit te wachten staat – en uiteindelijk de dood? Natuurlijk, Jacques ziet de winter naderen, en hij denkt na over wat er daarna gaat komen: “Er zijn mensen die beweren dat er na dit leven niets meer volgt. Dat zouden ze natuurlijk wel willen. Niets is niets – geen problemen, geen zorgen, geen pijn, geen emoties, geen enkele voor van voortbestaan. Maar de grote meerderheid van de wereldbevolking in een voortbestaan na dit leven”. Stof tot nadenken dus.
De vraag of er iets is na dit leven wordt des te dringender naarmate de dood een tastbare realiteit wordt. Neem nu Marcel uit Leuven. Zijn vrouw bleek een erfelijke ziekte te hebben, die ongeneeslijk was. Jarenlang moesten ze leven met de wetenschap dat het plots gedaan kon zijn, en uiteindelijk was dat ook zo. Toch wist Marcel het verlies te overwinnen en kon hij vooruit met zijn leven – al was het niet gemakkelijk.
Net zoals je over de dood spreekt, kun je het ook hebben over nieuw leven. Dat is wat was Steven meemaakte. Hij had een ongelukkige jeugd, kreeg veel slaag, werd dikwijls gepest, raakte aan de drank en de drugs. Zijn veroordeling was een onbetwist dieptepunt, maar in de gevangenis begon de ommekeer. Na alle miserie kan hij nu zeggen: ik voel me herboren …
In het leven kan natuurlijk van alles mislopen. Soms dramatisch, soms gewoon vervelend. Yvan had geen onbezorgde vakantie dit jaar: tijdens een nachtelijk bezoek aan zijn caravan gingen dieven er met zijn autosleutels, zijn papieren en zijn bankkaarten. Toch is zijn verhaal een illustratie van vertrouwen en veerkracht.
De nieuwste editie van Wegwijzer heeft – zoals duidelijk zal zijn – een ruim aanbod van indrukwekkende verhalen. Lees ze allemaal op deze website of vraag meer info via Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien..