God heeft de hele kosmos gemaakt met het oog op de aarde en de mens die Hij daarop geplaatst heeft. Kris gelooft dat God daarmee het beste met de mens heeft voorgehad om die te laten genieten van alles wat Hij gemaakt heeft. Het was God bedoeling om in relatie met de mens te leven. Zo zouden ze beiden samen kunnen genieten. Toch lijkt daar vandaar de dag niet zoveel meer van te zien ...
Pieter-Jan Steyaert is geboren in Gent en groeide in de buurt van die stad op. Hij kreeg een christelijke opvoeding, maar had eigenlijk niks met geloof. Integendeel, naar de kerk ging hij alleen omdat het moest van zijn ouders. Maar in zijn leven wilde hij zijn eigen keuzes maken. Hij was nog maar een kind toen hij besloot God uit zijn leven te bannen. Hij werd een typische hangjongere die niet vies van drugs was. Maar ook al viel het speedgebruik op een bepaald moment heel slecht, hij stopte niet en het ging het kwaad naar erger. Was er nog iets of iemand die hem uit de put kon halen?
In het gezin van Ann is er sinds kort een nieuwe gewoonte: elke vrijdag zorgt zoon Eli voor het avondeten. Een 12-jarige is immers perfect in staat om een recept te selecteren, een lijstje te maken, boodschappen te doen en het gerecht klaar te maken. Er komen op die manier verrassende gerechten op tafel. Lasagne met kippengehakt, witte kool en spinazie is daar een van.
Het is een eeuwenoude vraag: hoe zijn het heelal, de aarde en al het leven daarop ontstaan? Een existentiële vraag, want het gaat ook over ons eigen ontstaan als mens. Kris gelooft dat God er iets mee te maken heeft, want hoe zou alles vanzelf ontstaan zijn? Meer nog: hij kijkt met veel verwondering naar alles wat leeft en de enige geloofwaardige verklaring voor hem is dat er een Maker is die alles tot stand heeft gebracht. Immers, zonder schilder krijg je geen schilderij en zonder componist klinkt er geen lied. Ieder kunstwerk heeft een oorsprong ...
Soms krijg je veel volk over de vloer en wil je toch niet opnieuw spaghetti voorschotelen. Of het beozek dat langskomt zijn je schoonouders en je wilt net iets meer indruk maken? De bereiding van onderstaande maaltijd kost op het moment zelf weinig moeite: je hoeft alleen maar de schotel in de overn te schuiven ...
Het gezin van Ann is geen ‘cadeautjesgezin’. Dat wil zeggen: ze geven elkaar wel geschenken, maar wachten liever niet tot de ‘door de maatschappij opgelegde dag’. Dus het moet niet per se Kerst zijn om eens uit pakken. En een ander mag meegenieten, vandaar dat ze ieder jaar meedoen aan de schoenendoosactie ten voordele van kinderen in arme landen. Maar het moeilijkste om te geven is vergeving – en in een gezin met vijf kinderen is dat regelmatig nodig. En ook de mama moet wel eens om vergeving vragen ...
Een oud verhaal, een verhaal met een vraag …
Zegt het je iets? Nog steeds?
Versleten lijkt het, elk jaar opgepakt
en steeds weer opgepoetst, dat wel.
Maar … een verhaal van nu?
Iedereen kent de uitdrukking wel: ‘het vallen van het blad’. Het betekent dat het einde van de zomer, de komst van koudere en kortere dagen, wegen op de gemoedstoestand van de mensen. Het is een milde uitdrukking – iedereen kan zich wel een beetje down voelen. Toch is het niet zo dat we de rest van het jaar dan helemaal gespaard worden van omstandigheden die ons bang, verdrietig of angstig maken. Alleen maakt hoe we met het slecht weer of een echte tegenslag omgaan een wereld van verschil. Sommige mensen blijven moed houden in de meest moeilijke momenten, zelfs in levensbedreigende omstandigheden. Voor velen van hen maakt hun geloof een verschil, legt Marieke Rommel uit.
Je moet geen geboren twijfelaar zijn om je af en toe te vraag te stellen: ‘Ben jewel zeker?’. Heb je je deur wel op slot gedaan toen je thuis wegging? Heb je wel alles gekocht wat op je boodschappenlijstje stond? Het zijn de triviale twijfels die iedereen wel kent. Maar er zijn ook minder alledaagse dilemma’s die je dwars kunnen zitten. Dat was ongetwijfeld het geval voor Anita Moors toen ze een flyer in de handen gestopt kreeg met die prangende vraag: ben je wel zeker?
Waarom laten bomen eigenlijk hun bladeren vallen in de herfst? In feite is het een overlevingsstrategie, om de winter te overleven. Immers, als de temperatuur daalt, vertraagt de sapstroom en blijft er alleen het hoognodige vocht in de takken over. Als de koude periode voorbij is, in de lente, komt de stroom weer op gang en is er genoeg water voor een fris nieuw bladerdak. Sommige mensen vallen ook wel wat stil tijdens de wintermaanden, worden zelfs wat depressief. Maar de kunst is om door het duister heen te kijken en vooruit te blikken naar de nieuwe lente.
Tania Huyghe kan onmogelijk een bloemenwinkel passeren zonder een uitgebreide blik in de etalage te werpen. De floriste uit Lauwe ontwikkelde in haar leven een passie voor alles wat groeit en bloeit en is gebiologeerd door de schoonheid van het leven en de natuur. Ze kan zich geen mooiere plaats indenken dan midden tussen majestueuze bergen en de overvloedige bloemenweiden. Dat is iets voor elke vakantie. Maar ook in het vlakke West-Vlaanderen is ze iedere dag omringd door bloemen. En toch gaat haar leven niet altijd over rozen ...
