Marieke verenigt twee bezigheden waarover het laatste woord nog niet geschreven is en waarover ze zich allerminst een expert wil noemen. Zelfs niet na 19 jaar ervaring, en met de jaren misschien zelfs steeds minder. Ze is namelijk moeder van drie kinderen en lerares in het secundair onderwijs. Beide rollen hebben dit gemeenschappelijk: liefde. Liefde voor je kinderen, voor je vak, voor je leerlingen … In beide rollen ziet ze dat elk nieuw begin bijzonder mooi en hoopgevend is.
In de hele geschiedenis is er maar één verslag van iemand die stierf en 48 uur later weer tot leven gekomen is. Alleen Jezus Christus. En jij? Wat doe jij met Jezus? Vraag Jezus in jouw leven te komen. Hij belooft dat Hij dan in je komt wonen, en dit met medewerking van de Heilige Geest. En dan zal je voor het eerst begrijpen: waarom bestaan wij?
Als je moet kiezen tussen uitslapen of naar de kerk gaan op zondagvoormiddag, wat doe je dan? De tijd dat de gelovigen braaf hun godsdienstige plicht vervulden en naar de mis gingen, ligt al een poos achter ons. Kerken klagen over vergrijzing en pastoors lijken zeldzaam te worden. De drang om samen het geloof te beeven, lijkt verdwenen. Hoe zit dat bij de evangelische christenen? En vooral: hoe zien hun bijeenkomsten eruit? Lees het in het eerste artikel uit de reeks ‘Kerk in zicht’.
Is Pasen een lang weekend
of een lentefeest met versierde eieren
of een feest van Jezus’ opwekking?
Krijgt Pasen nieuwe zeggingskracht,
te midden van besef van kwetsbaarheid
en hoop?
Toen Yvan student was, werd hij door zijn kotgebuur geconfronteerd met zijn onverstand. Hij zei: ‘Het hoogste gebed van God is: God liefhebben met je hele hart, je hele ziel en je hele verstand.’ En hij vulde aan: ‘Het feit dat jij ongelovig bent, toont aan dat je je verstand niet gebruit’. Yvan was in alle staten en zou hem bewijzen dat hij er volledig naast zat. Alles wat Yvan toen ontdekte schreef hij op in een boek: ‘En jij gelooft dat?!’. Het over geloven en verstand en hoe die twee best echt wel samen kunnen gaan.
We moeten het eens hebben over die vrije wil die elke mens heeft (behalve in een dictatuur misschien). Mensen vragen vaak: waarom heeft God de mogelijkheid opgelaten dat dingen misgaan? Kon God er niet gewoon voor zorgen dat de mens niet in de fout kon gaan? Jazeker, dat kon, maar daarvoor is er één voorwaarde, namelijk dat de mens geen vrije wil mag hebben...
‘Mama, kijk daar een grote hond, het lijkt wel een wolf’. Een wolf was het gelukkig niet, maar wel een enorme hond die als ongenode gast de tuin van de familie De Laet was binnengedrongen. En zich te goed had gedaan aan de aanwezige kippen, inclusief het lievelingshaantje van Abel, de grootste dierenliefhebber in huis. Het verlies van zijn favoriete knuffeldier maakte hem ontroostbaar. De eigenaar van de hond wordt snel gevonden en die wil de schade betalen, maar daar heeft Abel niet veel aan. Hoe moet het nu verder? Niet opgeven!
Wat weten de mensen vandaag de dag niog van Kerstmis? De meesten weten wellicht nog wel dat we dan de verjaardag van Jezus vieren. Maar ook al zijn we helemaal niet zeker of Hij wel op 25 december geboren werd, toch vieren we op die dag een feest met overladen tafels, melige films en opgeklopte romantiek. Dat is een schril contrast met hoe het er 2000 jaar geleden, toen Hij geboren werd, aan toe ging. Het verhaal speelt zich af in een stal, en niet zo lang na de geboorte moesten zijn ouders het land uitvluchten. En toch is er een reden om feest te vieren en dankbaar te zijn voor de belangrijkste gebeurtenis in de wereldgeschiedenis ...
Hoe kwam Erik ertoe om iemand te vermoorden? Het is een lang verhaal, dat in zijn kindertijd begon. Al jong voelde hij zich ongewenst en werd hij karaktergestoord verklaard. In zijn tienertijd raakte hij onbedoeld betrokken bij een diefstal, maar het werd wel het begin van een carrière als inbreker. Maar toen er op een keer een bewoner onverwachts thuis bleek, sloegen bij Erik de stoppen door en vermoordde hij de man. Een lange gevangenisstraf volgde – maar juist achter de tralies begon er voor hem, onverhoopt en onverdiend, toch een nieuw leven.
Mama is de koningin van de keuken, maar er daagt een kroonprins op. Het moment is gekomen dat de vijfkoppige kroost de vislasagne van de oudste broer lekkerder vindt dan die van de moeder … Wat doe je dan? Gewoon dat nieuwe recept doorgeven, natuurlijk ...
Was het afgelopen jaar een jaar vol zonneschijn, zonder pijn of moeite, waarin alles lukte waar je maar aan begon? Of was het een jaar vol zorgen, met om elke hoek een nieuwe tegenslag, een jaar om snel te vergeten? Heel waarschijnlijk was het een beetje van de twee. Ook bij Reninca was dat het geval: ‘Ons gezin had prachtige dagen, met harmonie en vrolijkheid. Maar net zo goed hebben we een paar keer moeten slikken dit jaar. Ijn dochter kreeg een stevige diagnose te verwerken en mijn chronissche migraine veroorzaakte wel eens lastige situaties. Mijn man brak zijn rug bij een fietsongeval en zo waren er nog veel meer momenten ...