Vastenoverweging 28 – zaterdag 2 april 2022
Ik herinner me een beeld van vroeger: mijn vader is bezig in het tuintje achter ons huis: onkruid van tussen de plantjes plukken, bladeren die van de bomen in de omgeving op het grasperk waren beland verwijderen, ‘water-’scheutjes (zoals hij het noemde, hij bedoelde een soort wilde scheuten die opschieten tussen de gecultiveerde, en ik weet niet of de term ‘waterscheutjes’ wel echt bestaat) van de druivelaars halen, wilde takken van die ene perelaar die er stond wegsnoeien, de paadjes tussen de planten proper maken en aanstampen, zelfs anti-slakken-gifpoeders strooien... Hij werkte vaak een ganse zaterdagnamiddag in de tuin.
De dag erna regende het, en de dag daarna misschien ook. En hij was daar blij om. Zijn planten hadden immers regen nodig. Maar, na zo’n natte week moest hij de volgende zaterdag het grootste deel van het opruimwerk opnieuw doen.
Lees meer
Vastenoverweging 26 - donderdag 31 maart 2022
Ik weet niet of je Joni Eareckson Tada kent. Indien niet, lees hieronder even een kort overzicht van haar leven.
Joni Eareckson, geboren op 15 oktober 1949, was de jongste uit een gezin met vier dochters. In haar tienerjaren bewoog ze veel; ze deed aan paardrijden, wandelen, tennis en zwemmen. Op 30 juli 1967, 17 jaar oud, nam ze een duik in de Chesapeake Bay, waarbij ze echter niet doorhad dat ze in een ondiep gedeelte sprong. Als gevolg hiervan liep ze een wervelfractuur op en raakte verlamd vanaf haar nek. Volgens haar autobiografie ondervond ze tijdens haar 2 jaar durende revalidatie gevoelens van woede, depressie, zelfmoordneigingen en geloofstwijfel. Niettemin leerde ze schilderen met een kwast tussen haar tanden, en ze verkocht deze werken. Ze heeft zo’n vijftig boeken geschreven, een aantal muziekalbums opgenomen, speelde de hoofdrol in een film over haar eigen leven, en geeft op verschillende wijzen steun aan mensen met een handicap.
Lees meer
Vastenoverweging 24 – dinsdag 29 maart 2022
Een jongeman sprak de ploegbaas van een bosbedrijf aan. “Ik wel graag bij jullie komen werken om de bossen te helpen onderhouden en uitdunnen,” zei hij. “Kan dat?” De ploegbaas antwoordde: “Laat ons maar eens proberen hé”. En hij wees een boom aan die de jongeman mocht proberen te vellen. Alsof hij nooit iets anders gedaan had, zaagde de jonge kerel de boom in een oogwenk om. De ploegbaas was onder de indruk. “Je mag maandag beginnen,” zei hij.
Maandag kwam en dinsdag, woensdag, donderdag… gingen voorbij. Donderdagavond kwam de ploegbaas bij de jongeman. “Je kan je loon seffens ophalen bij de uitgang,” zei hij. “Oh,” zei de jongen. “Ik dacht dat er op vrijdagavond betaald werd”. “Normaal wel,” zei de chef. “Maar je mag vandaag al vertrekken want je kan ons werktempo niet volgen”. “Maar ik heb keihard gewerkt,” protesteerde de jonge gast. “Ik ben elke dag het eerste aangekomen, als laatste vertrokken, en ik heb zelfs tijdens de koffiepauzes doorgewerkt”. De oudere man zag dat de jongen het meende, dacht even na en vroeg toen: “Heb je je zaag elke dag bijgeslepen?” “Neen,” zei de jongen. “Daar heb ik geen tijd voor gehad. Ik was te hard aan het werken”.
Lees meer
